humor en overleefd

Afgelopen tijd weer 2 reisjes gehad. 1 voor mijn visum na 3 maanden en 1 omdat ik meemoest naar de jungle.
De 1ste reis was naar La paz voor mijn visum. Moest binnen 90 dagen naar het buitenland om daar 3 nachten door te brengen en dan kan ik weer Peru in. Ik ben samen met Fabriz (zoon van Lula) naar La Paz geweest. We zijn savonds met de bus vertrokken rond 22.00 uur richting La Paz. Aangekomen bij de grens Desaguadero rond 06.30 uur, was de grens nog gesloten. Circa 500 personen stonden te wachten, dus maar achteraan gesloten. Duurde maar kleine 2 uur tot we aan de beurt waren. Daar de stempel gekregen voor het verlaten van Peru. Daarna moet je circa 300 meter lopen naar de grenspost van Bolivia waar je de stempel krijgt (na vele formulieren te hebben ingevuld) voor binnenkomst in Bolivia. Toen verder met de bus naar La Paz.
Aangekomen in La Paz was het 25 graden en hebben we wat gedronken in het hotel op het dakterras. Savonds was er een DJ. Wij dachten, nou lekkere muziek luisteren. Was het een DJ die totaal niets wist van muziek. Je moest zelf de plaatjes aanvragen en hij ging zoeken op you’tube. We vroegen toen maar een nummer van de Rolling Stones aan. Wie? zei de DJ. Dus wij opgeschreven en hij maar typen R-O-L-L-I-N-G, ongelooflijk, noemt zich DJ.
De volgende dag een eind gelopen in La Paz. Onderweg kwamen wij langs het theater ´Mexico´. Er hing een plakaat dat er savonds een optreden zou zijn van Boliviaanse dansers. Leek profesioneel, dus wij 2 kaartjes gekocht. Savonds wezen kijken. Zou om 19.00 uur beginnen, maar ook in Bolivia is tijd betrekkelijk. Begon om 20.00 uur. Maar wat een oud theater, zeker in 100 jaar niet schoongemaakt. Van het plafond lagen stukken op de grond. De voorstelling bleek een schoolvoorstelling te zijn. Vele kinderen die maar wat dansten en alle kanten op liepen. Voor de voorstelling trad een zanger op om de tijd na 20.00 uur op te vullen. Was, denken wij, zijn 1ste optreden, tsjonge wat vals. Af en toe begaven de luidsprekers het maar het publiek ging dan spontaan klappen. Het publiek bestond uit families van de kinderen en ons 2en. Alle families hadden 3 liter flessen bij zich met glazen en zakken chips. Tsjonge wat een zooi. Tijdens de dansen scheen er ook een laser op het podium waar je erg nerveus van werd en pijn van in de nek kreeg. Maar ach, al met al was het zeer vermakelijk avond.
De volgende dag door naar Copacabana en daar 1 nacht doorgebracht in een hostel voor 40 bolivianos (4 euro) De douche was zo klein dat je op het toilet kon zitten onder de douche. Echt alles nat, toiletpapier,wastafel en de deur) die daardoor zo krom was dat je hem bijna niet open of dicht kreeg.
De volgende dag de grens weer over bij Kasani (ging snel hier) door naar Puno. In Puno zouden er vele folkloristische dansen zijn vanwege de Carnaval. Aangekomen smaandags, bleek het tot zondag te duren. En ja, wat kun je in Puno doen. Niet veel. Dus maar 3 keer naar de Plaza de Armas en andere pleinen gelopen. Ook nog naar het uitzichtpunt van de condor gelopen wat erg mooi was. Onderweg nog een bruiloft gezien die op straat werd gehouden. Nou, het bruidspaar opende de bruiloft met een biertje en toen ging het loos. Iedereen dansen in de straat en iedereen dronken. We zijn toen maar verder gelopen. We zouden om 20.00 uur met de bus naar Cusco gaan dus voor die tijd ff wat gegeten en gedronken in een erg gezellige bar. Echter om 18.00 uur viel de stroom uit in heel Puno, Arequipa, Cusco (een gedeelte) en andere plaatsen in zuid en west Peru. Dus in het donker bij de busterminal gezocht naar de tickets en de juiste bus. De hele busterminal was verlicht met kaarsjes, wel sfeervol. Bij aankomst bij de balie bleek dat onze busmaatschappij niet reed die dag, dus kregen we een andere bus. Wat een kl… bus. Alles kapot, stoel, verlichting, toilet, echt alles. Oftewel, niet geslapen. We kwamen aan in Cusco total uitgeput maar hebben wel een hele leuke tijd gehad.
De 2de reis ging naar Keneti waar een oom (Abel) een hacienda Gloria heeft in de jungle. Ik ben samen geweest met Abel, Lula en Fabriz. We zouden zondags weggaan maar aangekomen bij de busstandplaats bleek dat er geen bussen reden naar Quillabamba en door naar Keneti vanwege het slecht weer en de vele Bergen die waren ingestort en de wegen blokkeerden. De volgende dag ging de bus wel dus zijn we vertrokken richting Quillabamba. Onderweg bleek nog een stuk wegdek weggeslagen te zijn door een rivier. We hebben daar een klein uur gewacht tot de wegwerkers een geimproviseerde weg hadden aangelegd. Aangekomen in Quillabamba na 6 uur rijden, door met een andere bus naar Keneti. De rit duurde 2,5 uur, waar je normal 3 -3,5 uur overdoet. De chauffeur dacht dat hij aan de Dakar-race meedeed. Savonds aangekomen in Gloria en meteen gaan slapen. De volgende dag vroeg op en een wandeling van 4 uur gemaakt door de jungle. Smiddags begint het vaak te stortregenen en dus toen ook. Savonds gekookt bij een familia in huis van klei met marmotten door de woning (1 ruimte) en het fornuis stoken op hout.
De volgende ochtend bleek ik onder de muggenbulten te zitten en voelde mij niet lekker. Ik heb de hele dag geslapen en het werd niets beter. Ik heb toen ook besloten om de volgende dag terug te gaan naar Cusco. De volgende dag samen met Lula richting Quillabamba gegaan terwijl Fabriz en Abel nog enkele dagen bleven. Na een poos gewacht te hebben op een bus (er kwam geen bus die van Keneti naar Quillabamba reed) mee gelift met een vrachtwagen. Uiteraard ook hier onderweg een berg (zand, klei, struiken, bomen, stenen) die over de weg was gezakt. Dus met ons allen uit de vrachtwagen en maar scheppen. Het regende toen pijpestelen.
Aangekomen in Quillabamba wilden we voor de volgende dag tickets kopen om door te reizen naar Cusco. Echter er reed geen enkele bus of taxi naar Cusco omdat vele bruggen en wegen waren weggeslagen door de regen. We hebben toen uiteindelijk 3 dagen in Quillabamba door gebracht samen met Emma (zus van Lula) die in Quillabamba werkt. Het stadje is erg mooi en ligt in een schitterende omgeving. Ook was het daar 28 graden. Intussen waren ook Fabriz en Abel aangekomen in Quillabamba. Ik ben samen met Abel naar Cusco teruggegaan en Lula en Fabriz kwamen de volgende dag naar Cusco. Onderweg zagen we vele huizen die weggespoeld waren door de rivieren en vernield waren door de regen of door het wegzakken van de bergen.
Ik hoop dat jullie weer genoten hebben van het verhaal en tot de volgende keer. Hasta luego….

Liefs Wilfred