Colombia en opnieuw afscheid

Hola amigos,

Mijn laatste bericht voordat ik naar NL ga.

Ik heb dus weer enkele weken gewerkt op de spaanse school in Cusco (heerlijk). Alles zo vertrouwd en een leuke baan. Heb daar ook weer vele vrienden en vriendinnen gemaakt. 2 amerikaanse vriendinnen waren wel heel special en hebben mij dan ook uitgenodigd om naar hen te komen in de USA. Met Megan waren het echt diepgaande gesprekken, ze zit dan ook in mijn hart. En met Lindsay klikte het gewoon erg goed. Ook heb ik daar `echte` vrienden ontmoet. Arwin, Tom en Bart. We hebben samen heel veel gesproken en gedeeld. En uiteraard ook weer afscheid van oude bekenden. Was toch weer moeilijk. Maar na enkele weken was het dan bijna zover. Terug naar NL. Maar eerst heb ik nog mijn laatste reis gemaakt. Ik had geschreven dat dat waarschijnlijk Manu zou zijn. Echter ik heb mijn plan veranderd, zoals velen en heel gebruikelijk is in Zuid-Amerika. Plannen heeft geen nut.

De laatste 2 weken ben ik geweest naar ..........Colombia. Ja, toch. Een beetje spannend was het wel om te kiezen voor Colombia maar ik moet net als iedereen die ik ken en in Colombia geweest is, zeggen dat het een geweldig mooi land is en de mensen ontzettend vriendelijk en behulpzaam. Het land heeft nog steeds de naam van gevaarlijk te zijn, maar als je gewoon de steden bezoekt en niet alleen de jungle ingaat is het gewoon net als alle andere landen in Zuid-Amerika. (heb vele landen gezien de laatste 15 jaar en ben alleen in Amsterdam overvallen, dus hoezo gevaarlijk in Zuid- en Midden Amerika?) Alle voorzieningen zijn er in Colombia voor de toeristen en het toerisme heeft de laatste jaren een enorme vlucht genomen. En begrijpelijk, een geweldig land.

Ik ben begonnen in de hoofdstad Bogota. Bogota is een stad van circa 8 miljoen inwoners. Het heeft vele mooie oude en nieuwe gebouwen. Ook heeft Bogota vele universiteiten en bibliotheken en wordt dan ook wel het Athene van Zuid-Amerika genoemd. Het is de 2na hoogst gelegen hoofdstad ter wereld. Tot de jaren midden 90 was het de geweldadigste stad ter wereld. Inmiddels is Bogota aan een inhaalrace begonnen wat veiligheid betreft. Op dit moment hebben o.a. Caracas en Rio de Janeiro deze twijfelachtige eer.

Ik had mijn hostel in de coloniale wijk La Candelaria. Een erg mooie en leuke wijk. De 1ste dag heb ik Plaza Bolivar bezocht, een plein met vele mooie gebouwen. Verder rondom het plein wat rondgekeken. Ook ben ik met een kabelbaan omhoog gegaan naar Monseratte met een schitterend uitzicht over Bogota. Zelfs heb ik 2 musea bezocht! ´s avonds lekker muziek geluisterd in 1 van de vele kroegjes. Hier heb ik een colombiaanse schone (Elizabeth) ontmoet en met haar de volgende dag naar Zipaquira geweest.

De 2de dag zoals gezegd naar Zipaquira. Het heeft de hele dag geregend maar dat maakte niet zoveel uit. Met de nieuwe buslijn Transmilenio (hieraan is te zien dat alles nu gedaan wordt voor het tourisme) is het erg eenvoudig om naar de rand van de stad te gaan en vandaar hebben we een bus naar Zipaquira genomen. We zijn naar de Catedral de Sal geweest. Dit is een kathedraal in de zoutmijnen. De mijnwerkers kwamen eigenlijk nauwelijks boven de grond en hebben dus een heuse kathedraal met kapel en beelden van engelen onder de grond gemaakt. Ook om voor geluk te bidden. Echt heel mooi om te zien. Alles is dus van zout. De kathedraal heeft een hoogte van circa 16 meter! Het geheel telt 3 verdiepingen in de mijnen.
De volgende dag ff rustig aan gedaan en wat gelezen en een busticket gehaald voor Cartagene.

´s Middags met de bus naar Cartagena en de volgende dag aangekomen in Cartagena (plaats aan de kust). De busreis was erg mooi. Zelden, heb ik vaker gezegd, zo'n mooie natuur gezien en dit meen ik echt. Cusco zit in mijn hart met gevoel, Colombia zeker met de natuur en mensen. Wel waren er ontzettend veel haarspeld bochten, schat zo'n 200. Je komt langs bouwvallige huisjes met golfplaten op het dak (zoals gewoonlijk is in Zuid/Midden Amerika) af en toe voorzien van een plastic zeil tegen de regen of zon. Vrouwen vegen bladeren weg van het zandpad naar de voordeur. Je rijdt langs marktkraampjes, die van alles verkopen. Bananen, kippen , hamburgers, telefoons, kleren, dekens, auto-onderdelen, enz. Erg leuk om te zien. In NL waren de kraampjes gesloten geweest omdat men geen vergunning heeft, te gevaarlijk voor de ARBO, welstandscommisie, keuringsdienst van Waren, enz. Je ziet gewoon dat de mensen hier LEVEN. en ook al hebben ze, nog, niets men helpt elkaar. Langs de weg lopen mensen met grote kapmessen om bananen te kappen. Het ene moment regent het, de wolken hangen tussen de bergen en het andre moment schijnt de zon fel.
Ben in 4 dagen verliefd geworden op Colombia. Alle mensen waarmee je praat zijn trots op hun land. Trots zijn ze omdat, ik heb gesproken met 2 taxistas, het land erg mooi is. En natuurlijk omdat men weer durft te leven ondanks de geschiedenis die ze hebben. Ten derde ze willen laten zien dat ze ook in vrede kunnen leven. Men is de Farc zat. Men ziet dat vrede vele voordelen heeft. Rust, je kunt elkaar weer meer vertrouwen en natuurlijk het tourisme levert geld op! Ook kun je nu meer zeggen over Pablo Escobar, alhoewel dat nog wel heeeel gevoelig ligt in Colombia. Ik sprak in Cartagena een jongen, en zijn dorp is nog steeds afhankelijk van drugsgelden!
Ik was de enige toerist in de bus. Beginnen ze zomaar op de muziek me te zingen en te spelen. Erg gezellie. Onderweg ontzettend veel politie gezien. Men bewaakt de wegen erg goed.

Een ander punt waarom Colombia mooi is, zijn de vrouwen. Tsjee, geen wonder dat hier vaak de miss Universe vandaan komt. Ga eerdaags ook maar eens colombiaanse koffie proberen, hihi.

Cartagena is een leuke stad met erg vrolijke straten en huizen. En een mooi oud fort/stadsmuur. Wat ook wel leuk was is dat ik Carla (het israëlische meisje uit Panama City) tegen kwam in Cartagena. Echter na 2 dagen is het welgenoeg. Na Cartagena ben ik doorgereisd met Ben, een nederlander, naar Taganga. Een klein plaatsje in het noorden van Colombia aan de kust. Wel wat toeristisch, maar erg leuk. We hadden een hostel, Casa Blanca, wat ligt op het strand. We hadden een groot balkon met uitzicht over de baai. Anika, het was inderdaad een goede plek om hier te de tijd door te brengen. Mooie zonsondergang.
In Taganga kwam ik Eline (een australische) tegen die ik in Bogota ook al had ontmoet. Zo zie je maar, de wereld is erg klein. ´s avonds met Ben wat gegeten. De volgende dag rustig aan gedaan. Kom ik een stelletje tegen (een ier (Bert) en fransaice (Celine)) die ik in een hostel in Santiago de Chili had ontmoet. Ze waren nu onze buren. Toeval bestaat niet. 's avonds een klein feestje gehouden omdat ik ook nog 2 andere travallers (amerikanen) tegen kwam uit Bogota. Dus met ons 6en een feestje gemaakt. 's nachts lekker gezwommen in de zee. Heerlijk als de temperatuur nog 28 graden is.
De laatste dag naar Santa Marta geweest om geld te pinnen. In Taganga vulen ze de ATM niet aan. Handig heet dat. Vraag je waarom ze het niet bijvullen, krijg je te horen; ach het is Colombia. Maar zo werkt het in heel Zuid-Amerika. De laatste dag in Taganga lekker gelezen en rustig aan gedaan. Het is toch wel hard werken aan het strand. Boodschappen doen, lezen en ja, dan is het ook wel weer genoeg voor de dag.

Daarna met de bus van Taganga naar Bogota (20 uur) Ach, ik ben het gewend. De reis was verschrikkelijk. Normaal geen probleem, maar als er mensen vlakbij je zitten die in de broek pissen en een hond die zit te kakken en een vrouw die hele over moet geven, tsja dan wordt het anders.

Nu nog 1 dag Bogota en dan naar Lima 1,5 dag. Door naar Panama City 2 dagen en dan naar NL.

In NL ga ik mijn vrienden bezoeken en weer werken.
Ik hoop dat jullie allemaal genoten hebben van mijn verhalen en fotoos van afgelopen 1,5 jaar. Bedankt voor de reacties en mischien tot over ..........

liefs Wilfred